Trpanj to gmina w Chorwacji. Znajduje się w żupani dubrownicko-neretwiańskiej.

Obszar Trpanj ma wszystkie cechy klimatu śródziemnomorskiego z różnicami klimatycznymi wynikającymi z istnienia wysokiej bariery górskiej tuż przy wybrzeżu, wielu wysp i sporadycznych wpływów kontynentalnych.

Możemy śledzić ciągłość życia na tym obszarze od prehistorii do współczesności.
Tak więc na zboczach wzniesienia Gradina dominującego nad molo znaleziono okazy prehistorycznej ceramiki, które wraz ze śladami suchych kamiennych murów świadczą o istnieniu prehistorycznej osady typu Gradina. A na wzgórzu św. Roka odnajdujemy prehistoryczne ślady, na których później zbudowano kościół. Na wybrzeżu Trpanj rzymscy zdobywcy znaleźli osadę iliryjskich plerejanów na zboczach Gradiny, a na szczycie tego wzgórza, w późnej starożytności, na początku VI. wieku, kiedy Goci rządzili rzymską prowincją Dalmacji, cesarz bizantyjski Justynian walczył o ponowne podbicie wybrzeża i zapewnienie szlaku morskiego wzdłuż chorwackiego wybrzeża, zbudował szereg fortyfikacji, a także Trpanj Gradina.
Trpanj stał na czele emancypacji języka chorwackiego w podzielonym kraju chorwackim. W Królestwie Dalmacji, po wprowadzeniu rozporządzenia, które uczyniło chorwackim urzędnikiem zamiast włoskiego, wprowadzono język chorwacki jako jedyny język używany we wszystkich sprawach. Decyzja została podjęta na sugestię hurtownika z Aleksandrii, inaczej miejscowego Ivo Cibilića. Postanowili też, że odrzucą każdego klienta, jeśli nie porozumie się z nimi w sklepie po chorwacku. Reakcja wywołała złość mniejszościowych autonomistów. W gazecie Il Dalmati zganili mieszkańców Trpanj satyryczną piosenką, nazywając ich mieszanką łacińskich mułów i egipskich osłów (porównaj nazwę klubu „Faraon”).